Fabio Masala è nato a Cagliari l’11 maggio del 1980. In seguito ha conseguito al titolo di scuola media superiore. All’età di trentasei anni viene colpito da una brutta malattia chiamata leucemia, tenendolo lontano dalla vita quotidiana per molto tempo. Inizia per Fabio un percorso di cambiamento tecnico culturale a prescindere dall’evoluzione della vita. Decide di intraprendere un lungo viaggio spirituale e mentale per adattarsi al nuovo cambiamento della vita. Creare un nuovo Io, una nuova persona con nuovi obiettivi e scopi. Nella solitudine e nel silenzio capisce che è arrivato il momento di cambiare, non confrontandosi con nessuno, superando i suoi limiti: essere la versione di sé stesso. Abbandona il passato, la vecchia persona, i vecchi ricordi, si isola da tutti per entrare in una dimensione astrale e celeste, alla ricerca della felicità. Ritrovare una nuova felicità, una nuova energia interna, vibrazioni positive importanti per mantenere un corpo in salute. Mantenere un corpo in salute era un dovere per avere una mente sana, lucida e chiara per adattarsi al cambiamento della vita. Nel suo idioma Fabio era arrivato a definire la mente umana come il comportamento di una bevanda in un contenitore. L’acqua si adatta a tutti i contenitori e allo stesso modo deve fare la mente umana. La mente umana si deve adattare al cambiamento della vita. Tali sono le leggi dell’equilibrio e della natura. Grazie a questa visione Fabio presenta, con saggezza, un’esperienza di vita da trasmettere al prossimo garantendo una vita migliore.

ფაბიო მაზალა დაიბადა ქალაქ კალიარიში 1980 წლის 11 მაისს. დაამთავრა საშუალო სკოლა. ოცდათექვსმეტი წლის ასაკში იგი ლეიკემიით გახდა ავად, რამაც დიდხანს მოსწყვიტა ყოველდღიურ ცხოვრებას. ამგვარი მძიმე ყოფის გამო მასში მთელი რიგი ფიზიკური და მენტალური ცვლილებები ხდება და იწყებს ხანგრძლივ სულიერ და გონებრივ მოგზაურობას, რათა მოერგოს საკუთარი ცხოვრების გარდაქმნებს. შექმნა ახალი „მე“,  ახალი ადამიანი ახალი მიზნებითა და მისწრაფებებით. განმარტოებული და მდუმარებაში მყოფი, იგი ხვდება, რომ დადგა დრო შეიცვალოს, არავის დაუპირისპირდეს, გადალახოს საკუთარი შეზღუდული ყოფა, მიიღოს საკუთარი თავი ისეთი, როგორიც ბედმა არგუნა. იგი ტოვებს წარსულს, ძველ „მეს“, ძველ მოგონებებს, ყველას განერიდება, რათა ბედნიერების საძებნელად ასტრალურ და ციურ განზომილებას მიაშუროს. სხეულის ჯანმრთელობაზე ზრუნვისთვის საჭიროდ თვლის ახალი ბედნიერების, ახალი შინაგანი ენერგიის, დადებითი ვიბრაციების პოვნას.  ჯანსაღი სხეულის შესანარჩუნებლად კი აუცილებელი იყო საღი, ნათელი და მოაზროვნე გონების ქონა, რაც დაეხმარებოდა შეგუებოდა ცხოვრების ცვლილებებს. ფაბიოს გაგებით ადამიანის გონება ჰგავს ჭურჭელში მოქცეულ სასმელს. წყალი ყველანაირ ჭურჭელს ეგუება და ასევე უნდა იყოს ადამიანის გონებაც, უნდა მოერგოს ცხოვრებისეულ ცვლილებებს. ასეთია წონასწორობისა და ბუნების კანონები. ამგვარი აზროვნება დასტურია ფაბიოს სიბრძნისა, რაც მას ცხოვრებისეულმა გამოცდილებამ შესძინა და რასაც ასე მშვენივრად, უკეთესი მომავლის იმედით უზიარებს თანამოძმეს.